Little Πρινς

Στοιχεία (Elements) :

τριαντάφυλλο,αλεπού, συμμετρία, papier-mâché, φαντασία, χρώματα

(rose, fox, symmetry,papier-mâché , fantasy, colours)

Παλέτα (Color Palette):

Somewhere between July and August and we have one suggestion for you: Little Prince!

A film that was released by Netflix in 2015, which reinterpets the classic stry of Le Petit Prince and places it in modern times.

An amalgamation of colours and contrasts, which through architecture, great story telling and amazing craftmanshipg in the overall animation, depict the two sides of the same coin. Two town houses, side by side: one, vibrant, full of life but an outcast to the common eye and the principle of today's world, the second a perfect match for the current lifestyle and societal demands. Perfect representation of how, almost everything is treated now days: perfect matches and outcasts.

We have nothing to add to this movie. Its as beautful and unique as the original Le Petit Prince.

#be_inspired_with_us #2jarchitects #design #architecture_studio #films #littleprince #animation #July

Ο Μικρός Πρίγκιπας ή αλλιώς ένα παιδί μετράει τ ’άστρα, η μεταφορά του πιο διάσημου παραμυθιού όλων των εποχών στο σινεμά, συνεπήρε το 2016 μικρούς και μεγάλους. Η ταινία δεν είναι απολύτως αφιερωμένη στο μικρό πρίγκιπα, αλλά σ ‘ένα μικρό κορίτσι που διαβάζει την ιστορία του όπως την έχει καταγράψει ένας ηλικιωμένος πρώην πιλότος που παίζει τον ρόλο του αφηγητή.

Η ροή της ταινίας βασίζεται στην παράλληλη προβολή του κόσμου του μικρού πρίγκιπα και αυτών του κοριτσιού, αναμειγνύοντας υλικά και διαφορετικά στυλ κινουμένων σχεδίων. Το αισθητικό αποτέλεσμα αυτών είναι συγκλονιστικό καθώς καταφέρνει ν’ αποδώσει όλες τις πλευρές της ιστορίας και πάνω απ’ όλα να υπηρετεί το βασικό της νόημα που είναι η θέληση για φαντασία και όνειρα.

Ο κόσμος του μικρού κοριτσιού είναι ένα τοπίο σχεδιασμένο από κομπιούτερ με τσιμεντένια σπίτια, που μοιάζουν σχεδόν με κουτιά και ενήλικες με αυστηρά κοστούμια. Με πλάνα από ψηλά μας παρουσιάζει σταδιακά τη δόμηση της μητροπολιτικής πόλης, η οποία μοιάζει να ναι πιο πολύ ψηφιακή, πλαστική και σχεδιασμένη με απόλυτη συμμετρία. Το μόνο αταίριαστο στοιχείο μέσα σ αυτή την πόλη είναι το σπίτι του ηλικιωμένου, το οποίο κάθε άλλο παρά αυστηρά συμμετρικό και τσιμεντένιο δεν είναι. Είναι γεμάτο χρώματα, καμπύλες και ασύμμετρα στοιχεία, τονίζοντας έτσι τις διαφορές των δύο κόσμων και χρησιμοποιείται σαν μεταβατικό στοιχείο μεταξύ του αυστηρού κόσμου του κοριτσιού με αυτήν του παραμυθιού.

Από την άλλη μεριά ο κόσμος του βιβλίου του μικρού πρίγκιπα είναι κατεξοχήν οργανικός. Οι σκηνές του έχουν γυριστεί με την τεχνοτροπία του στοπ καρέ κινουμένων σχεδίων, διατηρώντας παράλληλα τη σοβαρότητα των νοημάτων του. Ο ίδιος ο μικρός πρίγκιπας μοιάζει να είναι λαξευμένος από ξύλο ενώ το περιβάλλον του βγαλμένο από σελίδες παπύρου. Ένας κόσμος από papier-mâché που μοιάζει ιδανικός για να φιλοξενήσει την ευαίσθητη ιστορία μιας παιδικής αγάπης και κοσμικής αβεβαιότητας.

Οι μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των τεχνικών χαρακτηριστικών αλλά και της αισθητικής, μεταφέρουν δυναμικά το νόημα της ταινίας. Πώς δηλαδή σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά αναγκάζονται από τους γονείς τους να αποκτούν μια πιο εργοστασιακή νοοτροπία, κυνηγώντας χρήματα και κοινωνικές αναγνωρίσεις, χωρίς απαραίτητα να αποκτούν πραγματική ευτυχία.